Łamliwość źdźbła zbóż

Łamliwość źdźbła – objawy

Pierwsze objawy występowania choroby są trudne do zauważenia i pojawiają się na młodych roślinach w okresie jesiennym. Na koleoptylu, a następnie na zewnętrznych pochwach liściowych na źdźble przy powierzchni gleby pojawiają się podłużne, brązowe nekrotyczne plamy.

Na starszych roślinach w fazie strzelania w źdźbło lub w fazie kłoszenia można zaobserwować w dolnej części źdźbła podłużne, szarobrązowe plamy z jasnym środkiem. W okresie wegetacji roślin grzyb przerasta tkanki źdźbła i stopniowo obejmuje cały jego obwód.

Formują się na nich wydłużone, owalne plamy koloru jasnobrunatnego z brunatną obwódką i jasnoszarym środkiem. We wnętrzu źdźbła powstaje watowata grzybnia, której rozwój powoduje zmurszenie podstawy źdźbła. W efekcie traci ona stabilność i się łamie. Ponadto w miejscu murszenia upośledzeniu ulega przewodzenie w tkankach przewodzących, co utrudnia transport wody i składników pokarmowych i ma wpływ na obniżenie plonu. Choroba powoduje przedwczesne dojrzewanie kłosów i wyleganie.

Przyczyny występowania łamliwości podstawy źdźbła

Łamliwość podstawy źdźbła zbóż rozwija się w temperaturze 2-10 stopni Celsjusza oraz przy wysokiej wilgotności powietrza na poziomie 80-90%. Źródłem infekcji są resztki pożniwne pozostawione na polu oraz zainfekowany materiał siewny.